دانش ستاره شناسی است که در آن به مشاهده آسمان و مطالعه اجرام آسمانی می پردازند.
از هزاران سال پیش توجه انسان به آسمان شب و ماه و خورشید و دیگر اجرام آسمانی بوده است. همزمان با شکوفایی علم در جوامع اسلامی مورد توجه منجمان ایرانی و مسلمان سایر کشورها قرار گرفت. توسعه ی علم نجوم با ساخت ابزار نجومی، رصدخانه و ارائة جداول دقیق نجومی صورت گرفت.
در قرن هفتم هجری به همت خواجه نصیرالدین طوسی محیطی علمی در اختیار ستاره شناسان باعث گسترش تفکر ساخت چنین رصدخانه هایی در سایر نقاط جهان و ترویج مکتب مراغه در بین ستاره شناسان جهان شد.
شناخت دقیق تر جهان با اختراع تلسکوپ توسط وی و رصد آسمان وی با ساخت ابزار های نجومی پیشرفته تر مطالعاتش را به صورت علمی و منسجم از منظومه ی شمسی به فضاهای کهکشانی گسترش داد.